शेख हसीना वाचल्या भारतातून आलेल्या एका फोनमुळे!

Sheikh Hasina : गेल्या ऑगस्टमध्ये बांगलादेशमध्ये झालेल्या व्यापक निदर्शनांमध्ये, पदच्युत पंतप्रधान शेख हसीना यांच्या जीवाला धोका होता. तथापि, दुपारी १:३० वाजता भारतातून आलेल्या एका फोन कॉलने त्यांचे प्राण वाचवले. बांगलादेश चळवळीवरील एका नवीन पुस्तकात हे उघड झाले आहे. भारताकडून हिरवा कंदील मिळाल्यानंतर, शेख हसीना जमावाने इमारतीवर हल्ला करण्याच्या २० मिनिटे आधी ढाक्याच्या गणभवनातून पळून जाण्यात यशस्वी झाल्या. पुस्तकात असे म्हटले आहे की जर त्यांना भारताकडून फोन आला नसता तर त्या तिथेच राहिल्या असत्या आणि जमावाला तोंड द्यावे लागले असते. अशा परिस्थितीत, त्यांचे जगणे कठीण झाले असते.

 

  

 

 

भारताकडून आलेल्या त्या फोनमुळे शेख हसीना त्या दुपारी हेलिकॉप्टरमध्ये चढल्या, ज्याने त्यांना अखेर मालवाहू विमानाने भारतात नेले. त्या तिथेच निर्वासित आहेत. जर ५ ऑगस्ट २०२४ रोजी दुपारी १:३० वाजता हसीना यांना तो फोन आला नसता, तर त्यांचीही त्यांच्या वडिलांप्रमाणे सहज हत्या होऊ शकली असती, कारण मोठा जमाव आधीच दोन किलोमीटर दूर होता. हा खळबळजनक खुलासा बांगलादेशवरील "इंशाअल्लाह बांगलादेश: द स्टोरी ऑफ एन अनफिनिश्ड रिव्होल्यूशन" या नवीन पुस्तकात आहे. हे पुस्तक अद्याप प्रकाशित झालेले नाही.

हे पुस्तक दीप हलदर, जयदीप मुझुमदार आणि सहिदुल हसन खोकॉन यांनी लिहिले आहे. ते जगरनॉट यांनी प्रकाशित केले आहे. तथापि, भारतीय विमान वाहतूक अधिकाऱ्यांनी बांगलादेशी पंतप्रधानांना घेऊन जाणाऱ्या कोणत्याही विमानाला भारतीय हवाई क्षेत्रात प्रवेश करण्यास आधीच परवानगी दिली होती. परंतु पुस्तकात असा दावा केला आहे की ५ ऑगस्ट २०२४ रोजी दुपारी १:३० वाजेपर्यंतही, बांगलादेशी लष्करप्रमुख जनरल वकार-उझ-जमान तसेच हवाई दल आणि नौदल प्रमुख "हट्टी" हसीनाचे मन वळवू शकले नाहीत, ज्यांनी त्यांची बहीण शेख रेहाना यांच्याशी "विनवणी" करण्याचा प्रयत्न केला. अमेरिकेत राहणारे हसीना यांचा मुलगा साजिद वाजेद यांनाही फोन करण्यात आला होता, ज्याने हसीना यांना "भारतात पळून जाण्याबद्दल" सांगितले होते, जेव्हा उन्मादी जमाव गणभवनकडे पुढे जात होता.

पुस्तकात असा दावा करण्यात आला आहे की हसीना यांनी त्यांच्या मुलाला एका संभाषणात सांगितले की त्या "देश सोडून पळून जाण्यापेक्षा मरणे पसंत करेल"...पण काय बदलले? एका मिनिटातच, पुस्तकात नाव नसलेल्या एका व्यक्तीचा फोन आला, ज्याचे वर्णन "शेख हसीनांना चांगले ओळखणारे एक उच्च भारतीय अधिकारी" असे केले आहे. संभाषण कशाबद्दल होते? "तो एक छोटासा फोन होता. त्या अधिकाऱ्याने शेख हसीना यांना सांगितले की खूप उशीर झाला आहे...आणि जर त्या ताबडतोब गणभवन सोडली नाही तर त्यांना मारले जाईल. त्याने असेही म्हटले की त्यांनी जगून दुसऱ्या दिवशी लढावे," असे कॉलचे वर्णन केले आहे.

भारताकडून आलेल्या या स्पष्ट संदेशाने हसीना यांना धक्का बसला. आणखी अर्धा तास विचार केल्यानंतर, त्यांनी जगून दुसऱ्या दिवशी लढण्याचा निर्णय घेतला. निर्णय जीवन-मरणाचा प्रश्न बनला होता त्याच क्षणी, स्वतःच्या रक्तापेक्षा हसीना यांच्यावर जास्त विश्वास होता हे स्पष्ट संदेश. हसीना यांनी जाण्यापूर्वी भाषण रेकॉर्ड करण्याची विनंती केली, जी सेवा प्रमुखांनी नाकारली, कारण जमाव कोणत्याही क्षणी गणभवनावर हल्ला करणार होता. माजी पंतप्रधानांच्या बहीण शेख रेहाना यांनी हसीना यांचे मन वळवण्याचा प्रयत्न केला, त्यांना एका एसयूव्हीमध्ये बसवून हेलिपॅडवर नेले. दिल्लीच्या प्रवासासाठी त्यांच्याकडे कपड्यांचे फक्त दोन सुटकेस होते. दुपारी २:२३ वाजता हेलिकॉप्टरने गणभवनहून उड्डाण केले आणि दुपारी २:३५ वाजता तेजगाव हवाई तळावर उतरले.

"विमान दुपारी २:४२ वाजता तेजगावहून ढगाळ आकाशात उडाले, ढगांचा थर तोडून सुमारे वीस मिनिटांनी पश्चिम बंगालमधील मालदा येथे भारतीय हवाई क्षेत्रात प्रवेश केला." पुस्तकात टेकऑफची वेळ पुन्हा एकदा पावसाच्या सरीसोबत जुळत असल्याचे वर्णन केले आहे. त्या दिवशी, हसीना यांचे विमान, सी-१३०जे, हिंडन हवाई तळावर उतरले, जिथे भारताचे राष्ट्रीय सुरक्षा सल्लागार अजित डोभाल यांनी त्यांचे स्वागत केले आणि त्यांच्या सुरक्षेसाठी दिल्लीतील एका अज्ञात ठिकाणी नेले.